Eng Rees duerch d'Geschicht vun der Käler Musek
En neie Proufsall…
Zanter der Grënnung bis elo huet d’Käler Musek vill Héichten an Déiften duerchlieft, huet de Kapp awer ni hänke gelooss an aus all Krisis ass sie gestärkt erausgaang. Méi wéi honnert Joer steet awer eng Saach nach ëmmer aus an dat sollt sech ugangs den 90er Joeren zum Gudden dréien. D’Käler Gemeng hat vun zwou Geleeënheete profitéiert fir Gebäilechtkeeten ze kafen, déi an hirer aler Fonktioun ausgedingt haten an drop gewaart hunn eng zweet Chance ze kréien.
Esou gouf den 19. Januar 1990 déi emgebauten “Téitenger Schungfabrik” als neie “centre culturel” feierlech a Betrieb geholl an de Veräiner aus der Gemeng zur Verfügung gestallt. Elo war endlech e flotte geraimege Sall do, deen och der Käler Musek schonn oft als Concertssall gedingt huet. Zu der selwechter Zäit sinn awer an der Millegaass zu Käl d’Aarbechten an engem anere Gebai op Héichtoure gelaf. Et war dat déi al “Bannmillen“ oder de Käler Leit besser als “Pepengsmillen“ bekannt. No enger opwändeger Restauréierung huet d’Gemeng hei ganz Aarbecht geleescht. Eraus koumen, e schéine grousse Proufsall mat enger wonnerbarer Akustik, ee grousse Bureau dee fir Comitéssitzungen, Solfègecours’en an als Archivraum ka genotzt ginn, and last but not least, dee sougenanntenen “Jimmy’s Inn”, deen dofir suergt datt d’Musikanten sech tëschent de Prouwen erblose kënnen an duerno net ze fréi heem ginn. Mat grousser Begeeschterung gouf de Sall an der aler Meederchersschoul um Widdem geraumt, an am Januar 1992 gouf dat neit Heem feierlech ageweit an offiziell senger Bestëmmung iwwerginn.
Elo konnt d’Musek och nei Weeër goen, an esou goufe regelméisseg Solfègecours’en fir Kanner an Erwuessener organiséiert. Duerch den Asaz vu wëllege Musikanten ass et de Kanner méiglech hier éischt Schrëtt um gewieltenen Instrument zu Kayl ze maachen.
2010 huet d'Käler Musek nach a weidere Schrëtt a Richtung Jugendaarbecht gemaach andeems si en neien Ensemble speziell fir d'Ufänger ënnert hire Memberen an d'Liewe geruff huet. Ënnert dem Numm "Schülerband" hëllt dës Formatioun souwuel Kanner wéi erwuessen Ufänger an hire Reien op fir se op d'Musizéieren an der Harmonie virzebereden. Mat der Aarbecht fir den Nowuess vun engem Veräin këmmert een sech, wéi gewosst, em d'Wuerzelen vun engem Bam, ouni déi och d'Kroun hir Kraaft verléiert. An deem Sënn gëtt dës Aufgab ganz eescht geholl an d'Friichte vun dëser Aarbecht wäerten d'Zukunft vun der Harmonie Ste Cécile schreiwen.
Esou gouf den 19. Januar 1990 déi emgebauten “Téitenger Schungfabrik” als neie “centre culturel” feierlech a Betrieb geholl an de Veräiner aus der Gemeng zur Verfügung gestallt. Elo war endlech e flotte geraimege Sall do, deen och der Käler Musek schonn oft als Concertssall gedingt huet. Zu der selwechter Zäit sinn awer an der Millegaass zu Käl d’Aarbechten an engem anere Gebai op Héichtoure gelaf. Et war dat déi al “Bannmillen“ oder de Käler Leit besser als “Pepengsmillen“ bekannt. No enger opwändeger Restauréierung huet d’Gemeng hei ganz Aarbecht geleescht. Eraus koumen, e schéine grousse Proufsall mat enger wonnerbarer Akustik, ee grousse Bureau dee fir Comitéssitzungen, Solfègecours’en an als Archivraum ka genotzt ginn, and last but not least, dee sougenanntenen “Jimmy’s Inn”, deen dofir suergt datt d’Musikanten sech tëschent de Prouwen erblose kënnen an duerno net ze fréi heem ginn. Mat grousser Begeeschterung gouf de Sall an der aler Meederchersschoul um Widdem geraumt, an am Januar 1992 gouf dat neit Heem feierlech ageweit an offiziell senger Bestëmmung iwwerginn.
Elo konnt d’Musek och nei Weeër goen, an esou goufe regelméisseg Solfègecours’en fir Kanner an Erwuessener organiséiert. Duerch den Asaz vu wëllege Musikanten ass et de Kanner méiglech hier éischt Schrëtt um gewieltenen Instrument zu Kayl ze maachen.
2010 huet d'Käler Musek nach a weidere Schrëtt a Richtung Jugendaarbecht gemaach andeems si en neien Ensemble speziell fir d'Ufänger ënnert hire Memberen an d'Liewe geruff huet. Ënnert dem Numm "Schülerband" hëllt dës Formatioun souwuel Kanner wéi erwuessen Ufänger an hire Reien op fir se op d'Musizéieren an der Harmonie virzebereden. Mat der Aarbecht fir den Nowuess vun engem Veräin këmmert een sech, wéi gewosst, em d'Wuerzelen vun engem Bam, ouni déi och d'Kroun hir Kraaft verléiert. An deem Sënn gëtt dës Aufgab ganz eescht geholl an d'Friichte vun dëser Aarbecht wäerten d'Zukunft vun der Harmonie Ste Cécile schreiwen.